DDUR 28: Alarm (1-1-15)

Alarm

1 januari 2015, 00.07 uur
Het is toch wat...
Sta je heel 2014 in de belangstelling, - tot in het Tubantia-jaaroverzicht aan toe, ontvang je duizenden mensen in je warme armen, werk je je in het zweet om het iedereen naar de zin te maken, doorsta je een complete facelift... ben je op het moment supreme - oudejaarsnacht - alleen!

Zit je daar in je mooie nieuwe jurkje. Niemand die je even knuffelt, het beste wenst of met champagne proost op een bijzonder mooi 2014 en verwachtingsvol met je vooruit kijkt naar het nieuwe jaar. Helemaal alleen.

Het nieuwe glas glinstert in het schijnsel van de lampen.
Als tranen...

1 januari 2015, 00.16 uur
Alarm!
Sterke, stoere, brandweermannen komen in een grote rode wagen met loeiende sirenes en gierende banden het Volkspark in rijden. Met een stormram in de aanslag staan ze voor het Parkgebouw, onze Oude Dame. Klaar om haar te redden.
Angst slaat ons om het hart. De meest nuchtere dame vliegt met gevaar voor eigen leven laag over de Enterstraat. Ze weet nèt te voorkomen dat de nieuwe pui aan diggelen gaat. Wij - de dames met een te hoog alcoholpercentage in 't bloed - houden contact met de meldkamer en wachten zenuwachtig nagelbijtend op een telefoontje of appje.

Er gaat van alles door ons heen. Zou voor de Oude Dame dan nu echt het laatste uur hebben geslagen? Ondanks dat de klok stil staat... Hebben we haar dan echt anderhalve week geleden voor het laatst gezien zoals ze was? Mooi, sterk en klaar voor de toekomst?

Beelden trekken aan ons geestesoog voorbij. Van de 100 jaar geleden aangekomen vluchtelingen tot de laatste donderdag voor Kerst, toen het Stille Nacht van De Twente Zangers iedereen kippenvel bezorgde.

Glashelder staan de gebeurtenissen van het afgelopen Eeuwfeest-jaar nog op ons netvlies. De saamhorigheid en vreugde. De Oude Dame hersteld in al haar glorie. We zagen haar weer zoals ze was en altijd is geweest: voor iedereen!

Gaat dat nu allemaal in vlammen op? Voordat ze ook maar de kans heeft gehad haar ziel in vol ornaat te laten zien? Ons mooie meisje..

1 januari 2015, 01.12 uur
Telefoon. Vals alarm!! We kunnen weer ademen. Opluchting!

Dan dringt het tot ons door...
Daar had dat ouwetje ons toch mooi even tuk! Ze heeft haar tranen weggeslikt en een slim plannetje bedacht. Tsja, eenzaamheid doet gekke dingen.
Heeft ze tóch nog visite gehad. Van sterke mannen en een lieve heldhaftige dame. Slimmerik!

En verder? Verder heeft ze ons weer wakker geschud. We hadden even rust nodig na een turbulent jaar. Waren moe. En wilden het liefst nog even omdraaien in ons warme nestje.
Maar de Dame heeft ons nodig...

In één klap, - nou ja, met één alarmpje dan - zette die wijze Dame ons weer midden in de werkelijkheid. Goed zo!

Want na alles wat we al bereikt hebben, kunnen we niet anders dan de schouders er weer onder zetten en doorgaan. Dat hebben we beloofd en dat doen we. Met alle liefde en plezier!

1 januari 2015, 02.00 uur
De laatste vuurwerkknallen klinken luid door de koude nacht. Op straat horen we opgewonden kinderstemmetjes. Een mannenstem bromt terug. Maant hen tot rust. Het was gezellig vanavond, maar nu is het toch echt bedtijd.

Dat gaat bij ons nog wel even duren. De adrenaline giert nog volop. Een wijntje dan maar.

We glimlachen. Lieve Oude Dame, bedankt! Voor deze eerste, slapeloze, maar intens heldere nacht van een mooie toekomst!

Zachtjes horen we gegniffel en een zacht gefluister: 'Vooruit dan maar meisjes, nog een paar daagjes dan. Tot maandag...'

---------------------------------
Lieve vrienden,
De Oude Dame en de Dames uit Rijssen wensen jullie een jaar vol inspiratie, heldere nachten, wakkerschud-momentjes en soms... een vals alarm!!

Deel deze pagina met je vrienden



De volgende bedrijven dragen het Parkgebouw een warm hart toe!