DDUR 30: Zuigen (09-03-15)

Zuigen

Ze kijkt even weg en veegt een traan van haar wang. Voor het eerst terug. Na lange tijd. We zitten in de foyer met koffie en koekjes. De meeste collega’s zijn er, en vinden het fijn om haar te zien. Het is even moeilijk, maar dan zien we door de tranen heen haar oude ik. Ze vertelt over haar ervaringen, iedereen lacht, ogen kijken ondeugend rond. ‘Ze wilt doar da’k goa stofzuugn. Bi’j gek. Dat doo’k nit’! We worden het er over eens dat ze dat inderdaad dan beter bij o...ns kan komen doen. Veel leuker!

Ze is niet weg. Ze is gewoon bij ons, en binnenkort komt ze terug. Hoe dan ook. Sterke vrouw!
Wat zijn we blij met deze krachtige mensen in ons team. Wat er ook gebeurt. Ze komen terug. Herrijzen uit de as. Na ziekte en onrecht. Na ellende en onmacht. Door wilskracht en onverbiddelijkheid. Dwars door de pijn, terug… Om daar te zijn waar men zichzelf kan zijn. Zonder vragen. Gewoon aan het werk. Geen gedoe.

Na een voorstelling over thuiskomen, lopen twee actrices de foyer in. In hun hand een blikje Grolsch. De gasten die nog even wat nadrinken lachen beschroomd. Hoe knoop je nu een gesprek aan? Ach, dat gaat vanzelf. Ilse en Magda gaan zitten en drinken hun Twentse bier. Complimenten, herkenning, gezelligheid en bier. Er wordt gekletst, gelachen en ervaringen uitgewisseld. Op de achtergrond klinken in het restaurant Bingo-cijfers. Sinds jaar en dag veroveren werknemers van één van Rijssens grote ondernemers prachtige prijzen tijdens dit oer-hollandse spelletje. Ach, zo geet dat bie oons in Twente.

Als de gasten weg zijn, nog even aan het werk. Mailtjes wegwerken, potjes poetsen, bingo-apparaten opruimen en vleesschotels veiligstellen, zodat ze de volgende dag weer opgehaald kunnen worden door nu door bier-benevelde winnaars.

Tijdens het poetsen vliegen de gedachten in het rond. Wat is thuiskomen? Het gevoel hebben dat je er toe doet. Dat je jezelf mag zijn. Dat er om je gegeven wordt. Dat je saggerijnig mag zijn. Maar ook hieperdepiep. Dat je op de bar mag dansen. Of niet, als dat niet wilt. Dat de mensen om je heen in je hart zitten. En daar blijven. Dwars door ellende, moeilijkheden, meningsverschillen en frustratie. Door humor en saamhorigheid.

We pakken de stofzuiger om alles netjes te maken voor de volgende dag. En dan dringt het door. Thuiskomen is daar zijn waar je wilt dat anderen het ook naar de zin hebben. Ze zich op hun gemak voelen. Thuiskomen is daar, waar je met liefde de stofzuiger pakt. Om de rommel op te ruimen en weer opnieuw te beginnen.

https://www.youtube.com/watch?v=eM8Ss28zjcE

Deel deze pagina met je vrienden



De volgende bedrijven dragen het Parkgebouw een warm hart toe!