Omdat we nu aan de noordkant zitten móeten we af en toe echt even naar het zuiden. Naar de zon.

Op het terras in het park genieten we van licht en stilte...
Meneer Pauw geniet ook. Wat een rust! Waarschijnlijk zit het beestje samen met mevrouw Walibi op de bank te zappen van wedstrijd naar wedstrijd. Zak chips en een Radler erbij. Uit de buidel van mevrouw steekt een schattig koppie. Een Eeuwfeestbaby was het.
We sluiten even onze ogen. De zon verwarmt ons gezicht. We horen musjes tsjilpen, de wind in de bomen. We ruiken de rustgevende bloesemlucht, subtiel vermengd met een vleugje diesel...

Diesel???
Voordat we ook maar één oog open kunnen doen, wordt de stilte snerpend verstoord door een motorzaag! Oooh ja, de verbouwing. Het jurkje van de dame is nog niet af.
Terug naar de werkelijkheid.

Terwijl we met pijnlijke oren opstaan, komen door de poort zo'n 30 kwekkende oranje hesjes fietsen: de eerste klas die komt repeteren voor de schoolmusical van groep 8. Eén musical. Vier scholen. Vier generale repetities, acht uitvoeringen. Twaalf keer twintig vrolijke liedjes, die we aan het einde van de week helemaal mee kunnen zingen. Mooi, dat we al die zenuwachtige, giechelende half-pubertjes in huis mogen hebben. Dat de Oude Dame onderdeel is van hun herinnering aan deze afsluiting.

We verschansen ons weer in het Noorden. In de gang bedekt een zware deogeur de zweetlucht. Best eng zo'n groot podium.

Met een glimlach sluiten we de deur van ons Notariskantoor. We moeten puinruimen. In een gat vallen, en dan moet het feestje in september nog geregeld worden.
Het was eigenlijk ook véél te rustig.

Iemand is het daar niet mee eens. Door het open raam horen we in de verte het gezaag. Maar daar boven uit klinkt een hysterisch geschreeuw. Arm beest...

'NAUWWW!!!'